Terapia integracji sensorycznej
Terapia integracji sensorycznej – inaczej terapia IS lub terapia zaburzeń przetwarzania sensorycznego
Terapia przeznaczona jest dla dzieci z zaburzeniami przetwarzania sygnałów płynących z otoczenia. Jej celem jest przywrócenie prawidłowej pracy zmysłów. Terapia IS wykorzystuje specjalistyczny sprzęt, taki jak np. podwieszane platformy, hamaki, huśtawki, deskorolki, równoważnie, duże poduchy, materace, kołdry i kamizelki obciążeniowe. Materiały różnej faktury oraz inne przedmioty wykorzystuje się do stymulacji dotykowej, wzrokowej, węchowej, smakowej itp.
Terapia IS może być stosowana w przypadku następujących chorób i dysfunkcji:
- Zaburzenia związane ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się: dysleksja, dysortografia, dysgrafia, dyskalkulia, w przypadku:
- zaburzeń percepcji wzrokowej,
- zaburzeń percepcji słuchowej,
- zaburzeń orientacji przestrzennej,
- zaburzeń małej motoryki.
- FAS, w przypadku:
- nieprawidłowego czucie w jamie ustnej u niemowląt,
- osłabionego lub wzmożonego napięcia mięśniowego,
- nadwrażliwości na dźwięk i światło,
- nadpobudliwości,
- krótkiego czasu skupienia uwagi,
- Autyzm/ Zespół Aspergera, w przypadku:
- zaburzeń mowy,
- słabej modulacji sensorycznej
- słabej kontroli posturalnej (niskie napięcie mięśniowe, słaba równowaga),
- słabego planowania ruchu, ideacji i organizacji zachowania.
- Zespół Downa, w przypadku:
- obniżonego napięcia mięśniowego,
- poszukiwań wrażeń proprioceptywnych,
- opóźnionego rozwoju kontroli posturalnej,
- trudności z odczuwaniem położenia części swojego ciała,
- problemów z obniżoną reakcją na bodziec, dyskryminacją dotykową,
- opóźnienia w rozwoju funkcji wzrokowych,
- opóźnienia rozwoju mowy.
- MPD, w przypadku:
- ograniczonych ruchów,
- słabe reakcji posturalnych,
- niewłaściwego feedbacku z nieprawidłowych ruchów,
- niedostatecznego rozwoju schematu ciała,
- słabego planowania ruchu,
- zaburzeń modulacji.
- ADHD, w przypadku:
- niemożności skupienia uwagi,
- nadmiernej aktywności, ruchliwości,
- braku kontroli swoich emocji.
Na czym polega terapia integracji sensorycznej
…na rozwijaniu prawidłowego odbioru i analizy bodźców zewnętrznych postrzeganych poprzez takie zmysły jak: wzrok, słuch, dotyk, smak, węch oraz płynące z własnego ciała poprzez zmysły wewnętrzne (równowagi i czucia głębokiego).
… na atrakcyjnej formie edukacji, gdyż ma charakter wesołej zabawy ruchowej. Podczas tej zabawy dostarczane są dziecku takie bodźce, których najbardziej potrzebuje jego system nerwowy.
Terapia ta zwana „naukową zabawą” odbywa się w kolorowej sali SI wyposażoną w specjalistyczny sprzęt i pomoce do stymulacji wszystkich systemów zmysłowych.
Terapeuta przygotowuje dla każdego dziecka indywidualny program dostosowany do jego potrzeb z zachowaniem zasady stopniowania trudności. Sprzyja to utrzymaniu stałego zainteresowania dziecka i ciągłemu poprawianiu jego samooceny dzięki osiąganym sukcesom, co motywuje dziecko do działania.
Kiedy nasze dziecko...
- jest niespokojne, płaczliwe, ma kłopoty z zaśnięciem,
- ma trudności z samodzielnym piciem, żuciem i przełykaniem pokarmów (preferuje dania papkowate),
- źle toleruje wykonywanie przy nim czynności pielęgnacyjnych i higienicznych, takich jak: obcinanie włosów, paznokci, mycie twarzy, zębów, smarowanie kremem, czesanie, czyszczenie nosa, uszu itp.,
- wiele czynności samoobsługowych wykonuje z trudem, powoli, niezdarnie,
- ma problemy z samodzielnym myciem się, ubieraniem, zwłaszcza zapinaniem guzików i sznurowaniem butów,
- ma słabą równowagę: potyka się i upada częściej niż rówieśnicy, prawie zawsze ma jakiś siniak czy zadrapanie,
- podczas dłuższego siedzenia ma trudności z utrzymaniem głowy w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, kładzie się na stoliku itp.,
- jest nadruchliwe, nie może usiedzieć/ustać w jednym miejscu,
- trudno się koncentruje, a łatwo rozprasza,
- jest impulsywne, nadwrażliwe emocjonalnie, często się obraża,
- bywa uparte, negatywistyczne,
- w porównaniu do innych dzieci czy wymogów sytuacji porusza się zbyt szybko lub za wolno,
- nabywanie nowych umiejętności ruchowych sprawia mu trudność, np. jazda na rowerze, rzucanie i łapanie piłki, pływanie,
- wchodząc/schodząc po schodach częściej niż inne dzieci trzyma się poręczy, niepewnie stawia nogi,
- nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany, inne dzieci,
- niewłaściwie czy wręcz dziwacznie trzyma różne przedmioty codziennego użytku, np. nożyczki, sztućce czy przybory do pisania,
- unika dziecięcego baraszkowania z rodzicami lub rodzeństwem,
- uwielbia ruch, poszukuje go, dąży do niego. Jest stale w ruchu – biega, podskakuje, często zmienia pozycję ciała,
- przejawia duży lęk przed upadkiem lub wysokością, okazuje niepokój, gdy musi oderwać nogi od podłoża, np. wejść na wysokie schody, na drabinkę, usiąść na wysokim stołku,
- w nowym miejscu czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by zdobyć orientację w otoczeniu,
- często myli stronę prawą i lewą, w obrębie własnego ciała oraz w otaczającej przestrzeni, podczas gier zespołowych zdarza się, że biegnie w innym kierunku niż jego drużyna, w inną stronę niż piłka, którą ma złapać, jest zdezorientowane, ma słabe wyczucie odległości,
- nie ma dominacji jednej ręki,
- ma trudności z czytaniem i pisaniem, częściej niż inne dzieci w jego wieku myli, odwraca znaki graficzne, ma trudności w przepisywaniu, przerysowywaniu z tablicy,
- ma kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem itp.,
- sprawia wrażenie słabego, szybko się męczy,
- nie lubi karuzeli, huśtawki, lub przeciwnie – uwielbia to.
…może mieć dysfunkcję integracji sensorycznej.
W tych i innych przypadkach jesteśmy dla Was by wytłumaczyć, rozwiązać wątpliwości i pomóc.
Zespół Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej „Motylek”