Sala SI

Terapia integracji sensorycznej

Terapia integracji sensorycznej – inaczej terapia IS lub terapia zaburzeń przetwarzania sensorycznegofoto sala si

Terapia przeznaczona jest dla dzieci z zaburzeniami przetwarzania sygnałów płynących z otoczenia. Jej celem jest przywrócenie prawidłowej pracy zmysłów. Terapia IS wykorzystuje specjalistyczny sprzęt, taki jak np. podwieszane platformy, hamaki, huśtawki, deskorolki, równoważnie, duże poduchy, materace, kołdry i kamizelki obciążeniowe. Materiały różnej faktury oraz inne przedmioty wykorzystuje się do stymulacji dotykowej, wzrokowej, węchowej, smakowej itp.

Terapia IS może być stosowana w przypadku następujących chorób i dysfunkcji:

  1. Zaburzenia związane ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się: dysleksja, dysortografia, dysgrafia, dyskalkulia, w przypadku:
  • zaburzeń percepcji wzrokowej,
  • zaburzeń percepcji słuchowej,
  • zaburzeń orientacji przestrzennej,
  • zaburzeń małej motoryki.
  1. FAS, w przypadku:
  • nieprawidłowego czucie w jamie ustnej u niemowląt,
  • osłabionego lub wzmożonego napięcia mięśniowego,
  • nadwrażliwości na dźwięk i światło,
  • nadpobudliwości,
  • krótkiego czasu skupienia uwagi,
  1. Autyzm/ Zespół Aspergera, w przypadku:
  • zaburzeń mowy,
  • słabej modulacji sensorycznej
  • słabej kontroli posturalnej (niskie napięcie mięśniowe, słaba równowaga),
  • słabego planowania ruchu, ideacji i organizacji zachowania.
  1. Zespół Downa, w przypadku:
  • obniżonego napięcia mięśniowego,
  • poszukiwań wrażeń proprioceptywnych,
  • opóźnionego rozwoju kontroli posturalnej,
  • trudności z odczuwaniem położenia części swojego ciała,
  • problemów z obniżoną reakcją na bodziec, dyskryminacją dotykową,
  • opóźnienia w rozwoju funkcji wzrokowych,
  • opóźnienia rozwoju mowy.
  1. MPD, w przypadku:
  • ograniczonych ruchów,
  • słabe reakcji posturalnych,
  • niewłaściwego feedbacku z nieprawidłowych ruchów,
  • niedostatecznego rozwoju schematu ciała,
  • słabego planowania ruchu,
  • zaburzeń modulacji.
  1. ADHD, w przypadku:
  • niemożności skupienia uwagi,
  • nadmiernej aktywności, ruchliwości,
  • braku kontroli swoich emocji.

Na czym polega terapia integracji sensorycznej

…na rozwijaniu prawidłowego odbioru i analizy bodźców zewnętrznych postrzeganych poprzez takie zmysły jak: wzrok, słuch, dotyk, smak, węch  oraz płynące z własnego ciała poprzez zmysły wewnętrzne (równowagi i czucia głębokiego).

… na atrakcyjnej formie edukacji, gdyż ma charakter wesołej zabawy ruchowej. Podczas tej zabawy dostarczane są dziecku takie bodźce, których najbardziej potrzebuje jego system nerwowy.

Terapia ta zwana „naukową zabawą” odbywa się w kolorowej sali SI wyposażoną w specjalistyczny sprzęt i pomoce do stymulacji wszystkich systemów zmysłowych.

Terapeuta przygotowuje dla każdego dziecka indywidualny program dostosowany do jego potrzeb z zachowaniem zasady stopniowania trudności. Sprzyja to utrzymaniu stałego zainteresowania dziecka i ciągłemu poprawianiu jego samooceny dzięki osiąganym sukcesom, co motywuje dziecko do działania.

Kiedy nasze dziecko...

  • jest niespokojne, płaczliwe, ma kłopoty z zaśnięciem,
  • ma trudności z samodzielnym piciem, żuciem i przełykaniem pokarmów (preferuje dania papkowate),
  • źle toleruje wykonywanie przy nim czynności pielęgnacyjnych i higienicznych, takich jak: obcinanie włosów, paznokci, mycie twarzy, zębów, smarowanie kremem, czesanie, czyszczenie nosa, uszu itp.,
  • wiele czynności samoobsługowych wykonuje z trudem, powoli, niezdarnie,
  • ma problemy z samodzielnym myciem się, ubieraniem, zwłaszcza zapinaniem guzików i sznurowaniem butów,
  • ma słabą równowagę: potyka się i upada częściej niż rówieśnicy, prawie zawsze ma jakiś siniak czy zadrapanie,
  • podczas dłuższego siedzenia ma trudności z utrzymaniem głowy w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, kładzie się na stoliku itp.,
  • jest nadruchliwe, nie może usiedzieć/ustać w jednym miejscu,
  • trudno się koncentruje, a łatwo rozprasza,
  • jest impulsywne, nadwrażliwe emocjonalnie, często się obraża,
  • bywa uparte, negatywistyczne,
  • w porównaniu do innych dzieci czy wymogów sytuacji porusza się zbyt szybko lub za wolno,
  • nabywanie nowych umiejętności ruchowych sprawia mu trudność, np. jazda na rowerze, rzucanie i łapanie piłki, pływanie,
  • wchodząc/schodząc po schodach częściej niż inne dzieci trzyma się poręczy, niepewnie stawia nogi,
  • nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany, inne dzieci,
  • niewłaściwie czy wręcz dziwacznie trzyma różne przedmioty codziennego użytku, np. nożyczki, sztućce czy przybory do pisania,
  • unika dziecięcego baraszkowania z rodzicami lub rodzeństwem,
  • uwielbia ruch, poszukuje go, dąży do niego. Jest stale w ruchu – biega, podskakuje, często zmienia pozycję ciała,
  • przejawia duży lęk przed upadkiem lub wysokością, okazuje niepokój, gdy musi oderwać nogi od podłoża, np. wejść na wysokie schody, na drabinkę, usiąść na wysokim stołku,
  • w nowym miejscu czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by zdobyć orientację w otoczeniu,
  • często myli stronę prawą i lewą, w obrębie własnego ciała oraz w otaczającej przestrzeni, podczas gier zespołowych zdarza się, że biegnie w innym kierunku niż jego drużyna, w inną stronę niż piłka, którą ma złapać, jest zdezorientowane, ma słabe wyczucie odległości,
  • nie ma dominacji jednej ręki,
  • ma trudności z czytaniem i pisaniem, częściej niż inne dzieci w jego wieku myli, odwraca znaki graficzne, ma trudności w przepisywaniu, przerysowywaniu z tablicy,
  • ma kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem itp.,
  • sprawia wrażenie słabego, szybko się męczy,
  • nie lubi karuzeli, huśtawki, lub przeciwnie – uwielbia to.

 

…może mieć dysfunkcję integracji sensorycznej.

 

W tych i innych przypadkach jesteśmy dla Was by wytłumaczyć, rozwiązać wątpliwości i pomóc.

Zespół Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Motylek”