Sala SI

…na rozwijaniu prawidłowego odbioru i analizy bodźców zewnętrznych postrzeganych poprzez takie zmysły jak: wzrok, słuch, dotyk, smak, węch  oraz płynące z własnego ciała poprzez zmysły wewnętrzne (równowagi i czucia głębokiego).

… na atrakcyjnej formie edukacji, gdyż ma charakter wesołej zabawy ruchowej. Podczas tej zabawy dostarczane są dziecku takie bodźce, których najbardziej potrzebuje jego system nerwowy.

Terapia ta zwana „naukową zabawą” odbywa się w kolorowej sali SI wyposażoną w specjalistyczny sprzęt i pomoce do stymulacji wszystkich systemów zmysłowych.

Terapeuta przygotowuje dla każdego dziecka indywidualny program dostosowany do jego potrzeb z zachowaniem zasady stopniowania trudności. Sprzyja to utrzymaniu stałego zainteresowania dziecka i ciągłemu poprawianiu jego samooceny dzięki osiąganym sukcesom, co motywuje dziecko do działania.

• jest niespokojne, płaczliwe, ma kłopoty z zaśnięciem,
• ma trudności z samodzielnym piciem, żuciem i przełykaniem pokarmów (preferuje dania papkowate),
• źle toleruje wykonywanie przy nim czynności pielęgnacyjnych i higienicznych, takich jak: obcinanie włosów, paznokci, mycie twarzy, zębów, smarowanie kremem, czesanie, czyszczenie nosa, uszu itp.,
• wiele czynności samoobsługowych wykonuje z trudem, powoli, niezdarnie,
• ma problemy z samodzielnym myciem się, ubieraniem, zwłaszcza zapinaniem guzików i sznurowaniem butów,
• ma słabą równowagę: potyka się i upada częściej niż rówieśnicy, prawie zawsze ma jakiś siniak czy zadrapanie,
• podczas dłuższego siedzenia ma trudności z utrzymaniem głowy w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, kładzie się na stoliku itp.,
• jest nadruchliwe, nie może usiedzieć/ustać w jednym miejscu,
• trudno się koncentruje, a łatwo rozprasza,
• jest impulsywne, nadwrażliwe emocjonalnie, często się obraża,
• bywa uparte, negatywistyczne,
• w porównaniu do innych dzieci czy wymogów sytuacji porusza się zbyt szybko lub za wolno,
• nabywanie nowych umiejętności ruchowych sprawia mu trudność, np. jazda na rowerze, rzucanie i łapanie piłki, pływanie,
• wchodząc/schodząc po schodach częściej niż inne dzieci trzyma się poręczy, niepewnie stawia nogi,
• nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany, inne dzieci,
• niewłaściwie czy wręcz dziwacznie trzyma różne przedmioty codziennego użytku, np. nożyczki, sztućce czy przybory do pisania,
• unika dziecięcego baraszkowania z rodzicami lub rodzeństwem,
• uwielbia ruch, poszukuje go, dąży do niego. Jest stale w ruchu – biega, podskakuje, często zmienia pozycję ciała,
• przejawia duży lęk przed upadkiem lub wysokością, okazuje niepokój, gdy musi oderwać nogi od podłoża, np. wejść na wysokie schody, na drabinkę, usiąść na wysokim stołku,
• w nowym miejscu czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by zdobyć orientację w otoczeniu,
• często myli stronę prawą i lewą, w obrębie własnego ciała oraz w otaczającej przestrzeni, podczas gier zespołowych zdarza się, że biegnie w innym kierunku niż jego drużyna, w inną stronę niż piłka, którą ma złapać, jest zdezorientowane, ma słabe wyczucie odległości,
• nie ma dominacji jednej ręki,
• ma trudności z czytaniem i pisaniem, częściej niż inne dzieci w jego wieku myli, odwraca znaki graficzne, ma trudności w przepisywaniu, przerysowywaniu z tablicy,
• ma kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem itp.,
• sprawia wrażenie słabego, szybko się męczy,
• nie lubi karuzeli, huśtawki, lub przeciwnie – uwielbia to.

…może mieć dysfunkcję integracji sensorycznej.

W tych i innych przypadkach jesteśmy dla Was by wytłumaczyć, rozwiązać wątpliwości i pomóc.

Zespół Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej „Motylek”